من پرستارم و شوهرم اول زندگیمون دانشجو بود و آژانس کار میکرد بعدش پول جمع کرد و مغازه زد چندسالی بود ولی از لحاظ مالی شکست خورد و مغازه رو جمع کرد البته ب زور میخواست اونو سرپا نگه داره و کلی هم ضرر کردیم خودشم از این بابت پشیمان هست بعد مغازه شروع کرد ب کار نقاشی ساختمان در همون حین دستگاه جوجه کشی خرید و ... ک بتونه از همه راهی پول دربیاره تلاشش برا من قابل تحسینه ولی من دوس دارم ک تو رشته خودش ک مهندسی عمران هست فعالیت داشته باشه و درمورد ی کار خوب یا حداقل ثابت باشه ک خودش شغل ازاد رو ترجیح میده نمیدونم چطوری متقاعدش کنم از اول ازدواجمونم جیبامون یکی بود من دوس دارم ک ی کار درست و حسابی حتی با درامد کم داشته باشه ولی خودش دوس نداره آقابالاسر داشته باشه اخیرا هم دو شیفت کار میکنه صبحها نقاشی عصر ها هم بوفه ی باشگاه واقعا هم خسته میشه نمیتونم قانعش کنم ک حداقل بره دنبال رشته دانشگاهی خودش