سلام. من یه دختر ۲۳ سالم هست و ۳ سال قبل توی دانشگاه با یه فردی آشنا شدم که همسن خودم بود ولی رابطه خیلی خوبی داشتیم. همون سال تابستون پسرخاله م اومد خواستگاریم و خانوادم اصرار کردن که من قبولش کنم. وقتی دوست دانشگاهیم فهمید؛ پا پیش گذاشت که بیاد خواستگاریم اما خانوادم قبول نکردن و منو مجبور کردن که با پسرخاله م باشم. من اصلا جواب پیامهای پسرخاله م رو نمیدادم و هیچ ابراز علاقه ای هم نکردم. ولی امسال یهو بدون اینکه کسی نظر منو بپرسه منو بردن برای آزمایش خون قبل ازدواج و متاسفانه مشکلی نداشتیم. من از اون روز به بعد حس میکنم خیلی ضربه بدی خوردم چون روزیکه رفتم با ناراحتی تمام رفتم. از یه طرف همچنان اصلا ب پسرخاله م علاقه ندارم ( به خودشم گفتم که من هیچوقت نگفتم راضی ام که منو بردین خون بگیریم، و ایشون گفت من فکر میکردم تو ناز میکردی این مدت!) و همچنین فکر میکنم همین پسرخاله م باعث شد من نتونم با کسی که دوستش داشتم ازدواج کنم. حالا این فکر نمیزاره بدونم پسرخاله م فرد خوبی هست یا من بخاطر اینکه مجبورم کردن عصبانی ام و نمیخوام قبولش کنم. البته اینم بگم از نظر ظاهر با وجود اینکه فرد زشتی نیست خیلی خوشم نمیاد ازش و همچنین از سطح تحصیلاتش و اینکه یکم راحت طلب هست چون با وجود اینکه ۲۹ سالشه هنوز خودش منبع درآمد نداره و تا الآن از پدرش پول میگرفته و تازه میخواد یک رستوران بزنه و بخاطر اینکه با معیارام نمیسازه خوشم نمیاد. ولی بقیه بهم‌میگن دیگه شوهر گیرت نمیاد و اینا خانواده خوبی ان و پشیمون میشی. یه حسی در من بوحود آوردن که میترسم برای خودم معیار واسه ازدواج تعیین کنم.نمیدونم چیکار کنم همش خشم و عصبانیت درونم هست. لطفا راهنماییم کنید چطور تصمیم بگیرم.