سلام من 17 سالمه و دچار اختلالات پنیک هستم که ی مدت سه ماه بهتر شده بودم .من بچگی کودک کار بودم و تا الان ک بزرگ شدم سعی میکنم کمک خرج خانواده باشم .من بعد از خواهر فوت شدم متولد شدم و از کودکی بهم یاد دادن ک من اومدم تا جای اونو پر کنم و حرف گوش کن باشم .و تو سن 13 سالگی برای جلب رضایت و محبت مادرم به تنهایی رفتن به ی شهر دیگه برای حوزه علمیه و هیچ محبتی نسیبم نشد .سعی کردم به پدرم نزدیک بشم و محبت کنه بهم که واقعا محبتی ندیدم.بخاطر رضایت کلی خانواده رشته مورد علاقم نرفتم و دلم میخواد یه عکاس باشم و وقتی دارم میخندم خنده هامو ثبت کنم. این اواخر پنیکم بیشتر شده و حتی شب ها کابوس کمبود محبت میبینم. یه دوست پسر دارم که دو ساله با منه و داره تمام کمبود محبت رو جبران میکنه و درک میکنه هیچ وقت درخواست بیجا نکرده و هیچ چیز غیر شرعی نداشتیم. اصلا علاقه ندارم خونه بمونم چون حس میکنم برگشتم ب زندان و پنیکم اینجا داره تشدید میشه حس میکنم آرزوهای خودم برباد رفته ب سلیقه خانواده خوردم و پوشیدم و خوابیدم و گشتم ک حتی نمیدونم سلیقه خودم چجوریه؟ نمیدونم چیکار کنم که خود واقعیم رو پیدا کنم. ممنون میشم کمکم کنید.

جواب :

سلام و وقتتون بخیر، در ابتدا باید بگم وقتی قصه زندگی شما رو خوندم بسیار متاثر شدم، قطعا شما از همان کودکی به دلیل جو سخت و فشارزای زندگیتون دچار آسیبهای روحی بسیاری شدید، که کاملا این اتفاق طبیعی هست عزیزم، همه ما از همون کودکی یک سری نیازهایی رو داریم که اگر هر کدوم از این نیازها توسط خانواده و والدینمون براورده نشه قطعا دچار اسیبهای زیادی می شیم شما از همون کودکی به خاطر اینکه کودک کار بودید و مجبور بودید کار کنید تا نیازهای دیگران رو برطرف کنید دچار محرومیتهای عاطفی و هیجانی زیادی شدید و نتونستید مثل همه بچه های دیگه از کودکیتون لذت ببرید و تفریح کنید همچنین به این دلیل که از همان ابتدا به شما گفته شده که امدین جای خالی خواهرتون رو پر کنید و حرف گوش کن باشید ، در واقع یاد گرفتید خودتون رو با خواسته هایی که دارید فراموش کنید تا دیگران از شما راضی و خوشحال باشند و همین امر منجر به کاهش اعتماد به نفستون شده، و در واقع شما والدینتون رو با همه صداهایی که به شما میگن خوب باش، حرف گوش کن باش، کار کن و نیاز ما رو براورده کن رو درونی کردید، و همه اینها باعث این شده که شما بسیار بسیار اسیب ببینید، عزیزم ما به این دنیا نیومدیم که همه رو از خودمون راضی نگه داریم و خودمون رو ناراضی، اینکه هیچ وقت شما به دلیل فشارهای توی خونه نتونستید خودتون باشید بسیار سخت هست، قطعا شما خانوادتون رو نمیتونید تغییر بدید، و به خاطر اسیبهایی که دید اگر به خودباوری نرسید و شناخت لازم از نیازها، عواطف، تواناییها، سلیقه و... خودتون نداشته باشید چه بسا به ارتباط شما با دوست پسرتون اسیب میزنه و حتی در جنبه های دیگه زندگیتون مثل روابط اجتماعی، اینده شغلی و زندگیتون هم دچار مشکلات زیادی خواهید شد، بنابراین پیشنهاد من به شما مشاوره حضوری با یک روانشناس حاذق است ترجیحا یک روانشناس متخصص طرحواره درمانگری، تا نه تنها شنونده خوبی برای صحبتهای شما باشه ، بلکه به شما کمکـ کنه تا با اعتمادی که بهش می کنید بتونید خودتون رو پیدا کنید، در انتها از اینکه من رو لایق دونستید و خصوصی ترین تجربه های زندگیتون رو در میان گذاشتید ممنونم و امیدوارم تونسته باشم در این چند سطر کوتاه کمک ناچیزی به شما کرده باشم، موفق باشید عزیزم.(دکتر مهناز یزدانفر - مشاور و رواندرمانگر)

سوالات مرتبط

سلام خانم دکتر، من ۲۲ سالمه و پدرم خیلی محدودم میکنه جایی نمیتونم برم تفریحی نمیتونم بکنم یا اگرم اجازه بدن با کلی اجبار و منت و هزار توصیه است که آدم کلافه میکنه... همش خودم و با هم سن و سالام مقایسه میکنم و افسوس میخورم ! و اصلا هم نمیتونم با پدرم صحبت کنم چون حرفای من و گوش نمیده و بد برخورد میکنه و همچنین من خیلی سریع گریه ام میگیره و نمیتونم ادامه بدم .... اینقدر این محدود بودن داره اذیتم‌میکنه جدیدا حس میکنم افسردگی گرفتم ???

تو کودکی مورد تعرض قرار بگیری چه عوارضی داره هر چی بزرگ تر میشی ؟

سلام.من ۲۳ سالمه.مشکلم‌ اینه که پدر‌و مادرم از هم طلاق عاطفی گرفتن.ینی حتی گاهی بهم سلام هم نمیکنن.واقعا از نظر روحی بهم ریختم.چیکار کنم؟

سلام من بیشتر از دوساله که هر چندوقت یکبار خوابی رو میبینم که از من میخواد کاری رو انجام بدم(خوابهای متفاوت اما با موضوع یکسان)...بعضی از قسمت های خوابم ب عینه تکرار شده در واقعیت مثلا یک هفته بعد یا بیشتر و حسی که من توی خواب دارم اون لحظه تو واقعیت برای من تکرار میشه.... آدمی رو دیدم که تااون موقع اصلا نمیشناختمش، اما بعد که بیدار شدم دیدم باهمون جزئیاتی که من دیدم و باهمون اسم وجود داره و باآدمی که من توی خواب میبینم( و دورادور میشناسمش) دوست صمیمیه!!! این تکرار منو میترسونه که نکنه الارم باشه، و از طرفی کاری که باید انجام بدم خیلی سخته برام! اصلا نمیدونم باید چی کار کنم

سلام خسته نباشید من دوتا مشکل دارم اینه که وقتی از یه رابطه چه دوستانه و چه عاطفی که خارج میشم بدی های اون آدم رو یادم نمیاد همیشه تو ذهنم اون فرد بهترین آدم بوده و من بدترین و خودم باعث و بانی خراب شدن رابطه بینمون هستم با این که وقتی اطرافیان درباره ظلم هایی که در حقم شده میگن یادم میاد که تقصیر من نبود اما از چند روز بعد دوباره همون جوری میشم و دیگری این که به وسواس فکریه شدید دچار شدم یعنی با خودم میگم اگه آهنگی که الان پلی میشه شاد باشه اونی که دوسش دارم دوباره برمیگرده یا اگه تو خیابون ۲۰۶ آلبالویی ببینم یعنی فلان اتفاق میوفته واقعا دارم آدییت میشم خواهش میکنم کمکم کنید???

سوال خود را بنویسید، کارشناسان ما به شما پاسخ می دهند